Thursday, January 31, 2008
Ditjes en datjes ...
Bas heeft 11 januari 2008 de CAR verlaten. Er is gelukkig in de reservetijd nog een vervanger gevonden die ook nog door Bas kon worden ingewerkt. Het is nu John de Bruin die de CAR trekt. John de Bruin is 53 jaar en zeer ervaren in het vliegbedrijf. De internet verbinding met de CAR laat echter veel te wensen over vandaar dat ik zijn inroductie hier even waarneem.
Overigens boft John, want het onderhoud aan het vliegtuig - wat een jaar lang zeer veel te wensen overliet - is in handen van de plots teruggekeerde André en een capabele Nigeriaanse monteur.
Hieronder nog een nagekomen berichtje van Bas, wat ik vergeten in mijn mailbox trof:
Vorige week is hier in Bangui een vliegtuigje van de Centraal Afrikaanse Luchtmacht in een woonwijk neergestort, niemand raakte gewond, de piloot was de enige aan boord. Nadat de bestuurder van het toestel uit het wrak was geholpen, werd door de toegestroomde menigte meteen begonnen met het "opruimen" van de brokstukken. In der haast toegesnelde militairen konden voorkomen dat alles opgeruimd zou worden en er geen enkel stukje meer overbleef om een onderzoekje op los te laten. Een paar jaar terug stortte een Antonov neer in Bangui, een dag later kon je op de markt zakken met uien kopen waar het bloed van de passagiers nog op zat.
Naast Minair heeft jarenlang een Cessna 207 – een verlengde Cessna 206, zoals de missie gebruikt – in het gras staan verkommeren. Een zwerm bijen heeft zich erover ontfermd. Nu heeft de Marokkaanse ambassadeur hem gekocht en wordt hij stukje bij beetje weer opgeknapt. Je krijgt er de kriebels van als je ziet hoe ze met dat toestel omgaan. Nadat de brandweer het toestel had schoongespoten moesten de bijen op zoek naar een nieuwe locatie, daarvoor hadden ze al snel gekozen voor het landingsgestel van onze 206. Zelfs met een propcycle kreeg ik ze er niet afgeblazen. Later met een tuinslang in combinatie met 1800 toeren lukte het wel, dit alles tot groot vermaak van alle omstanders. Door dit gedoe was ik bijna te laat om nog te gaan tanken en toen ik weer instapte zaten er 25 bijen in het toestel. Redelijk geïrriteerd en gehaast sloot ik mezelf en een angstige Daniel op in het toestel en al taxiënd zijn we flink om ons heen gaan slaan. Na 4 minuten hadden we ze allemaal te pakken. En niet eens ergens tegenop gebutst. De 207 waren ze laatst met Jif en schuursponsjes aan het schoonmaken. Gaat door merg en been.
Hier in Bangui erger ik me groen en geel aan de werkmentaliteit, of het gebrek daaraan. Ik vind de Centraal Afrikaanse cultuur niet iets om over naar huis te schrijven. In de cultuur ligt volgens mij zelfs voor 90% de oorzaak van de gigantische puinhoop hier. Dat moet ik beter toelichten opdat het niet verkeerd begrepen wordt. Ik hoop dat we de volgende keer meer tijd hebben om eens te bomen over de CAR.Maar het werk is hier geweldig hè! Moet je je ook nog even voorstellen dat Ben van Breen er nu niet meer is. Geen enkele chef meer dus!! Ik klaag er wel eens over bij Mgr. Aguirre, père Theo en père Helmut; dat er geen leiding meer is. Maar eigenlijk werkt het wel lekker zo. Ik hoef met niemand te overleggen of iets wel of niet kan. Ik heb momenteel 5.000.000 meer in kas dan in januari, en dat zonder (illegale) commerciële vluchten.
Vorige week heb ik met Aguirre gesproken. Hij is op het moment een beetje de AMBB kas aan het leeg trekken: heel veel vluchten geeft hij weg voor 40%. Hij weet nog niet of hij de AMBB draaiende zal houden over 2 jaar, als de motor weer vervangen moet worden. Hij weet ook dat hij het toestel enorm zal missen. Hij was wel geïnteresseerd in het idee van PZG voor een toestel in de CAR.
Tot zover,
Bas
Overigens boft John, want het onderhoud aan het vliegtuig - wat een jaar lang zeer veel te wensen overliet - is in handen van de plots teruggekeerde André en een capabele Nigeriaanse monteur.
Hieronder nog een nagekomen berichtje van Bas, wat ik vergeten in mijn mailbox trof:
Vorige week is hier in Bangui een vliegtuigje van de Centraal Afrikaanse Luchtmacht in een woonwijk neergestort, niemand raakte gewond, de piloot was de enige aan boord. Nadat de bestuurder van het toestel uit het wrak was geholpen, werd door de toegestroomde menigte meteen begonnen met het "opruimen" van de brokstukken. In der haast toegesnelde militairen konden voorkomen dat alles opgeruimd zou worden en er geen enkel stukje meer overbleef om een onderzoekje op los te laten. Een paar jaar terug stortte een Antonov neer in Bangui, een dag later kon je op de markt zakken met uien kopen waar het bloed van de passagiers nog op zat.
Naast Minair heeft jarenlang een Cessna 207 – een verlengde Cessna 206, zoals de missie gebruikt – in het gras staan verkommeren. Een zwerm bijen heeft zich erover ontfermd. Nu heeft de Marokkaanse ambassadeur hem gekocht en wordt hij stukje bij beetje weer opgeknapt. Je krijgt er de kriebels van als je ziet hoe ze met dat toestel omgaan. Nadat de brandweer het toestel had schoongespoten moesten de bijen op zoek naar een nieuwe locatie, daarvoor hadden ze al snel gekozen voor het landingsgestel van onze 206. Zelfs met een propcycle kreeg ik ze er niet afgeblazen. Later met een tuinslang in combinatie met 1800 toeren lukte het wel, dit alles tot groot vermaak van alle omstanders. Door dit gedoe was ik bijna te laat om nog te gaan tanken en toen ik weer instapte zaten er 25 bijen in het toestel. Redelijk geïrriteerd en gehaast sloot ik mezelf en een angstige Daniel op in het toestel en al taxiënd zijn we flink om ons heen gaan slaan. Na 4 minuten hadden we ze allemaal te pakken. En niet eens ergens tegenop gebutst. De 207 waren ze laatst met Jif en schuursponsjes aan het schoonmaken. Gaat door merg en been.
Hier in Bangui erger ik me groen en geel aan de werkmentaliteit, of het gebrek daaraan. Ik vind de Centraal Afrikaanse cultuur niet iets om over naar huis te schrijven. In de cultuur ligt volgens mij zelfs voor 90% de oorzaak van de gigantische puinhoop hier. Dat moet ik beter toelichten opdat het niet verkeerd begrepen wordt. Ik hoop dat we de volgende keer meer tijd hebben om eens te bomen over de CAR.Maar het werk is hier geweldig hè! Moet je je ook nog even voorstellen dat Ben van Breen er nu niet meer is. Geen enkele chef meer dus!! Ik klaag er wel eens over bij Mgr. Aguirre, père Theo en père Helmut; dat er geen leiding meer is. Maar eigenlijk werkt het wel lekker zo. Ik hoef met niemand te overleggen of iets wel of niet kan. Ik heb momenteel 5.000.000 meer in kas dan in januari, en dat zonder (illegale) commerciële vluchten.
Vorige week heb ik met Aguirre gesproken. Hij is op het moment een beetje de AMBB kas aan het leeg trekken: heel veel vluchten geeft hij weg voor 40%. Hij weet nog niet of hij de AMBB draaiende zal houden over 2 jaar, als de motor weer vervangen moet worden. Hij weet ook dat hij het toestel enorm zal missen. Hij was wel geïnteresseerd in het idee van PZG voor een toestel in de CAR.
Tot zover,
Bas
