Friday, July 21, 2006
Nog maar weer eens kennismaken …
Donderdag 20 juli zijn we met de Uzima nog eens naar Oostwold gegaan. Niels voor de tweede keer en Christoph – zijn partner voor de komende twee jaar – voor de eerste keer.
Kennismaken met de Cessna 206. Steile bochten, langzaam vliegen en landingen maken met en zonder flaps, met en zonder motor. Er zijn talloze variaties mogelijk, de één nog leuker dan de ander.
Niels heeft het ook nog een poosje alleen gedaan. Goed voor zijn zelfvertrouwen en ontzettend leuk om – zo naast de baan in het gras luierend – te zien. De 206 heeft een zware motor en deze 206 heeft niet veel uitlaat en – bij hoge toerentallen – een snerpende propeller. Kortom hartverwarmend om te zien en om te horen.
Na terugkomst had Albertine voor heerlijke broodjes gezorgd. Albertine – die Christoph chauffeert tijdens zijn verblijf in Nederland – zou eerst mee naar Oostwold, maar Albertine was te ziek. Veertig graden koorts enzo. Een echte PzG bikkel.
Op Lelystad wachtte Dick (de drukker van het PzG blaadje en co-piloot tijdens de overtocht naar Kenia) nog op een opfrisser met de 206. Hij kende het toestel al van een eerdere ferry, maar dat was alweer een poos geleden.
Na een geslaagde opfrisser bood Dick mij aan hetzelfde programma nu eens in zijn Lancair Columbia 300 te doen!
Wauw …
Alsof ik van mijn Volvo Amazon overstap in een Porsche. Wát een verschil. En dat vliegtuig heeft ook een side stick. Maar dat bleek heel erg mee te vallen. Een prachtig vliegtuig en een super afsluiting van een heerlijke dag.
Kennismaken met de Cessna 206. Steile bochten, langzaam vliegen en landingen maken met en zonder flaps, met en zonder motor. Er zijn talloze variaties mogelijk, de één nog leuker dan de ander.
Niels heeft het ook nog een poosje alleen gedaan. Goed voor zijn zelfvertrouwen en ontzettend leuk om – zo naast de baan in het gras luierend – te zien. De 206 heeft een zware motor en deze 206 heeft niet veel uitlaat en – bij hoge toerentallen – een snerpende propeller. Kortom hartverwarmend om te zien en om te horen.
Na terugkomst had Albertine voor heerlijke broodjes gezorgd. Albertine – die Christoph chauffeert tijdens zijn verblijf in Nederland – zou eerst mee naar Oostwold, maar Albertine was te ziek. Veertig graden koorts enzo. Een echte PzG bikkel.
Op Lelystad wachtte Dick (de drukker van het PzG blaadje en co-piloot tijdens de overtocht naar Kenia) nog op een opfrisser met de 206. Hij kende het toestel al van een eerdere ferry, maar dat was alweer een poos geleden.
Na een geslaagde opfrisser bood Dick mij aan hetzelfde programma nu eens in zijn Lancair Columbia 300 te doen!
Wauw …
Alsof ik van mijn Volvo Amazon overstap in een Porsche. Wát een verschil. En dat vliegtuig heeft ook een side stick. Maar dat bleek heel erg mee te vallen. Een prachtig vliegtuig en een super afsluiting van een heerlijke dag.
