Friday, April 20, 2007
New : we have a guestbook and a forum!
You can now leave whatever thougts you might have around these subjects and share them with like minded people.
Just click the links on the top left.
Hans
Just click the links on the top left.
Hans
Friday, April 13, 2007
Vrijdag de dertiende!!
Vandaag drie maanden geleden ben ik in Bangui aangekomen. Ik dacht ik schrijf even een verhaaltje over de afgelopen drie maanden maar dat is nog niet zo eenvoudig.
Ten eerste is er veel te veel om te vertellen en ten tweede hebben veel van jullie al een hoop zwetsverhalen moeten verduren. Ik begin zomaar even wat te vertellen.
Vandaag een vlucht gemaakt naar Mboki om een oude zieke pater op te halen. Om hem niet teveel te vermoeien blijven we vannacht in Bangassou en gaan we morgen via Mobaye door naar Bangui. Zojuist nog met de pastoor van Bangassou wezen motorcrossen.
Vorige week is er een container met hulpgoederen aangekomen vanuit Spanje en daarin zaten ook 3 stuks 125cc crossmoteren. Mucho gracias!!
We kwamen langs de rivier en ben daar ook maar gelijk ingedoken, het water was hartstikke warm, kwartiertje liggen stoeien met de locals. Ook even langs geweest bij een ziekenhuisje en een weeshuis. Compleet gefinancieerd daar de katholieken, vindt ik altijd fijn om te zien dat de kerk hier nog zoveel goed doet. Af en toe heb ik daar wel eens aan getwijfeld, als je de Aarstbisschop met z'n dikke reet op en neer moet vliegen in het weekend naar z'n moeder. Hoort er allemaal bij.
Een aantal weken terug was er geen avgas te krijgen op het internationale veld van Bangui. 3 weken heb ik iets minder vluchten gemaakt, met de reserves die we her en der hadden opgeslagen. Nu de brandstof weer volop te krijgen is ben ik druk bezig om grotere reserves aan te leggen. Ik heb daarvoor al wat extra 2e hands olievaten gekocht. Reserves aanleggen in de afgelegen dorpen is lastiger.
Als het goed is hebben jullie een attachment ontvangen over het pittoresgue Birao. Ik ben daar geweest samen met een chef van de Internationale tak van het Rode Kruis. (Voor de ex CAR gangers, ik had 240L met een konvooi meegestuurd voor de retour vlucht, totaal 880 mijl, in Bambari staat allang niets meer.)
Helemaal in het noorden van het land gelegen is het tering heet en ontzettend droog. We hebben 2 keer ontbeten met het Franse Veemdelingen Legioen. Veel sterke praat en slappe koffie. We logeerden in een huis van MSF, of eigenlijk op de achterplaats. In het verslag stond dat de medische teams gevlucht waren voor het geweld, dat klopt ook, maar pas daarna. Hoewel ik doorgaans weinig vertrouwen heb in het Franse leger betwijfel ik ten zeerste dat zij medeverantwoordelijk zijn voor het in brand steken van de huizen. De Mirages hebben voornamelijk het vliegveld beschoten en in de stad heb ik niets gezien wat lijkt op een inslag.
Met heel weinig middelen is MSF weer bezig om hulp te verlenen en het Rode Kruis is op zoek naar een locatie om zich daar te vestigen. Binnenkort gaat er iemand van hier weer richting Nederland ( Piet Meeuws ) en ik zal hem vragen om een schijfje met foto's mee te nemen zodat mijn broertje die op een site kan zetten.
Ja ja ik weet het, dat heb ik al eerder beloofd, heb nou eenmaal een hekel aan al dat gepruts met PC's.
Spannende vliegverhalen. Ja zeker!!
Laag over de rivier raggen zodat mensen uit hun kano springen als ze me zien aan komen.
's Nachts de baan op sluipen van Bangui om de start van de Air France Airbus 340 te gaan bekijken, op 5 meter van de baan! Staat op film!
Maison St. Charles buzzen om te laten weten dat ik op tijd ben voor het eten.
Air Traffic Control in Brazzaville is werkelijk een bende. Wat ze daar klaar spelen is vaak een lachertje en soms ontzettend irritant. ( voor de piloten, Een C208 vertrekt uit Bangui 6 minuten voor mij, koers 037, 5000ft. Ik vertrek op een koers 090, 5000ft. Komt Brazza na een kwartier in de vlucht met een traffic warning!! ) ATC hoort ervoor te zorgen dat we niet verdwalen of tegen elkaar ketsen maar hier is het radio contact gewoon een irritant tijdsverdrijf tijdens de vlucht.
Verder wil ik me nog even verontschuldigen voor het niet altijd ( snel )antwoorden van e-mail, internet is hier geen dagelijkse luxe.
Groeten aan iedereen, ik hoor dat het morgen 25 graden in NL wordt!!
Bas
Ten eerste is er veel te veel om te vertellen en ten tweede hebben veel van jullie al een hoop zwetsverhalen moeten verduren. Ik begin zomaar even wat te vertellen.
Vandaag een vlucht gemaakt naar Mboki om een oude zieke pater op te halen. Om hem niet teveel te vermoeien blijven we vannacht in Bangassou en gaan we morgen via Mobaye door naar Bangui. Zojuist nog met de pastoor van Bangassou wezen motorcrossen.
Vorige week is er een container met hulpgoederen aangekomen vanuit Spanje en daarin zaten ook 3 stuks 125cc crossmoteren. Mucho gracias!!
We kwamen langs de rivier en ben daar ook maar gelijk ingedoken, het water was hartstikke warm, kwartiertje liggen stoeien met de locals. Ook even langs geweest bij een ziekenhuisje en een weeshuis. Compleet gefinancieerd daar de katholieken, vindt ik altijd fijn om te zien dat de kerk hier nog zoveel goed doet. Af en toe heb ik daar wel eens aan getwijfeld, als je de Aarstbisschop met z'n dikke reet op en neer moet vliegen in het weekend naar z'n moeder. Hoort er allemaal bij.
Een aantal weken terug was er geen avgas te krijgen op het internationale veld van Bangui. 3 weken heb ik iets minder vluchten gemaakt, met de reserves die we her en der hadden opgeslagen. Nu de brandstof weer volop te krijgen is ben ik druk bezig om grotere reserves aan te leggen. Ik heb daarvoor al wat extra 2e hands olievaten gekocht. Reserves aanleggen in de afgelegen dorpen is lastiger.
Als het goed is hebben jullie een attachment ontvangen over het pittoresgue Birao. Ik ben daar geweest samen met een chef van de Internationale tak van het Rode Kruis. (Voor de ex CAR gangers, ik had 240L met een konvooi meegestuurd voor de retour vlucht, totaal 880 mijl, in Bambari staat allang niets meer.)
Helemaal in het noorden van het land gelegen is het tering heet en ontzettend droog. We hebben 2 keer ontbeten met het Franse Veemdelingen Legioen. Veel sterke praat en slappe koffie. We logeerden in een huis van MSF, of eigenlijk op de achterplaats. In het verslag stond dat de medische teams gevlucht waren voor het geweld, dat klopt ook, maar pas daarna. Hoewel ik doorgaans weinig vertrouwen heb in het Franse leger betwijfel ik ten zeerste dat zij medeverantwoordelijk zijn voor het in brand steken van de huizen. De Mirages hebben voornamelijk het vliegveld beschoten en in de stad heb ik niets gezien wat lijkt op een inslag.
Met heel weinig middelen is MSF weer bezig om hulp te verlenen en het Rode Kruis is op zoek naar een locatie om zich daar te vestigen. Binnenkort gaat er iemand van hier weer richting Nederland ( Piet Meeuws ) en ik zal hem vragen om een schijfje met foto's mee te nemen zodat mijn broertje die op een site kan zetten.
Ja ja ik weet het, dat heb ik al eerder beloofd, heb nou eenmaal een hekel aan al dat gepruts met PC's.
Spannende vliegverhalen. Ja zeker!!
Laag over de rivier raggen zodat mensen uit hun kano springen als ze me zien aan komen.
's Nachts de baan op sluipen van Bangui om de start van de Air France Airbus 340 te gaan bekijken, op 5 meter van de baan! Staat op film!
Maison St. Charles buzzen om te laten weten dat ik op tijd ben voor het eten.
Air Traffic Control in Brazzaville is werkelijk een bende. Wat ze daar klaar spelen is vaak een lachertje en soms ontzettend irritant. ( voor de piloten, Een C208 vertrekt uit Bangui 6 minuten voor mij, koers 037, 5000ft. Ik vertrek op een koers 090, 5000ft. Komt Brazza na een kwartier in de vlucht met een traffic warning!! ) ATC hoort ervoor te zorgen dat we niet verdwalen of tegen elkaar ketsen maar hier is het radio contact gewoon een irritant tijdsverdrijf tijdens de vlucht.
Verder wil ik me nog even verontschuldigen voor het niet altijd ( snel )antwoorden van e-mail, internet is hier geen dagelijkse luxe.
Groeten aan iedereen, ik hoor dat het morgen 25 graden in NL wordt!!
Bas
Thursday, April 05, 2007
De ellende is nog niet over
Photo: Joseph Benmasse/IRIN
Burnt homes in Birao.
According to the United Nations, 95 percent of the town residents fled.
BIRAO, 22 March 2007 (IRIN) - Clashes between rebels and government troops in northeastern Central African Republic (CAR), have left the once bustling town of Birao virtually deserted, with thousands of civilians too scared to return. More than 600 houses were set on fire in the latest clashes three weeks ago, according to a local official. "All were burned down by rebels when they were pulling out," Col Mathieu Mobiliawa, the prefect, told IRIN in the town.
The rebels, belonging to the Union des forces démocratiques pour le rassemblement (UFDR), are pushing for talks with the government over power-sharing in the CAR. In November, they captured five towns - Birao, Sam-Ouandja, Ouanda-Djalle, Ouadda and Ndele. Birao is the main town in the region. After about a month, the regular army, backed by French troops, regained control. But clashes between the UFDR and government continued in the region.
On Tuesday, one of their leaders, Damane Zakaria, rejected claims that they burnt down houses. "We have no reason to burn down houses in our own town; the regular troops and the French army are responsible for the destruction of Birao," Damane, speaking from nearby Tiringulu, said. He called on the international community to investigate the attacks.
United Nations officials, who visited the town, said 95 percent of Birao’s population fled the fighting. "Never before has the UN seen a town in the CAR where 70 percent of houses have been torched," a shocked Toby Lanzer, UN humanitarian coordinator in the CAR, said on Tuesday. "The impact of this on people's lives cannot be exaggerated."
Before the latest fighting in March, Birao had 14,000 people. Now, the UN estimates, only about 600 people remain in the town, which is near the border with the western Sudanese Darfur region. Those who fled the violence are believed to be living in the bush. "In addition to burning houses, which makes the population’s return virtually impossible before the start of the rainy season in May, the team also noted that the town’s schools and hospital had been destroyed or looted during the fighting," the UN said in a statement. Local authorities in Birao described the situation as "dramatic".
A female medical worker still living in the devastated town accused all the forces on the ground of responsibility for the violence. "Both the rebels and the national army were firing rockets in all directions and most of the rockets set houses on fire," said Delphine Zanaba. "French jet fighters also contributed to the destruction as they hit some houses." Even as the residents fled, they left behind a deplorable humanitarian situation.
The town’s main hospital is closed down and virtually all medical workers have fled. As the fighting continued, medical stores were looted by the rebels. During the last census in 2004, the town of Birao had about 22,000 people. Thousands fled when the rebellion intensified last year, mainly to Am-Dafock on the CAR/Sudan border. According to Zanaba, some of those who fled the town and are living in the bush are coping without shelter, proper food, potable water and medical care.
Médecins Sans Frontières had suspended activities after the March fighting but its team returned to Birao this week. In New York, UN Emergency Relief Coordinator Sir John Holmes, who is due to travel to the region soon, said: "This alarming news underscores the importance of my mission, which is intended to highlight the dire situation in the north of the Central African Republic, as well as the gaps in our ability to provide an adequate response due to both a shortage of resources and of humanitarian actors on the ground."
According to the UN, the number of people internally displaced in several parts of CAR tripled in 2006. An estimated 280,000 are displaced, including 20,000 people who have sought refuge in Cameroon, 50,000 in Chad, and an estimated 212,000 displaced within CAR. Overall, one million people - one quarter of the total population - are believed to be affected by the widespread insecurity in the north of the country.
In February, local residents told IRIN the UFDR rebellion had also fuelled ethnic tensions, leading to fighting between the Goula and Youlou. The violence has also disrupted education, halted crop production and led to numerous incidents of rape.
Burnt homes in Birao.
According to the United Nations, 95 percent of the town residents fled.
BIRAO, 22 March 2007 (IRIN) - Clashes between rebels and government troops in northeastern Central African Republic (CAR), have left the once bustling town of Birao virtually deserted, with thousands of civilians too scared to return. More than 600 houses were set on fire in the latest clashes three weeks ago, according to a local official. "All were burned down by rebels when they were pulling out," Col Mathieu Mobiliawa, the prefect, told IRIN in the town.
The rebels, belonging to the Union des forces démocratiques pour le rassemblement (UFDR), are pushing for talks with the government over power-sharing in the CAR. In November, they captured five towns - Birao, Sam-Ouandja, Ouanda-Djalle, Ouadda and Ndele. Birao is the main town in the region. After about a month, the regular army, backed by French troops, regained control. But clashes between the UFDR and government continued in the region.
On Tuesday, one of their leaders, Damane Zakaria, rejected claims that they burnt down houses. "We have no reason to burn down houses in our own town; the regular troops and the French army are responsible for the destruction of Birao," Damane, speaking from nearby Tiringulu, said. He called on the international community to investigate the attacks.
United Nations officials, who visited the town, said 95 percent of Birao’s population fled the fighting. "Never before has the UN seen a town in the CAR where 70 percent of houses have been torched," a shocked Toby Lanzer, UN humanitarian coordinator in the CAR, said on Tuesday. "The impact of this on people's lives cannot be exaggerated."
Before the latest fighting in March, Birao had 14,000 people. Now, the UN estimates, only about 600 people remain in the town, which is near the border with the western Sudanese Darfur region. Those who fled the violence are believed to be living in the bush. "In addition to burning houses, which makes the population’s return virtually impossible before the start of the rainy season in May, the team also noted that the town’s schools and hospital had been destroyed or looted during the fighting," the UN said in a statement. Local authorities in Birao described the situation as "dramatic".
A female medical worker still living in the devastated town accused all the forces on the ground of responsibility for the violence. "Both the rebels and the national army were firing rockets in all directions and most of the rockets set houses on fire," said Delphine Zanaba. "French jet fighters also contributed to the destruction as they hit some houses." Even as the residents fled, they left behind a deplorable humanitarian situation.
The town’s main hospital is closed down and virtually all medical workers have fled. As the fighting continued, medical stores were looted by the rebels. During the last census in 2004, the town of Birao had about 22,000 people. Thousands fled when the rebellion intensified last year, mainly to Am-Dafock on the CAR/Sudan border. According to Zanaba, some of those who fled the town and are living in the bush are coping without shelter, proper food, potable water and medical care.
Médecins Sans Frontières had suspended activities after the March fighting but its team returned to Birao this week. In New York, UN Emergency Relief Coordinator Sir John Holmes, who is due to travel to the region soon, said: "This alarming news underscores the importance of my mission, which is intended to highlight the dire situation in the north of the Central African Republic, as well as the gaps in our ability to provide an adequate response due to both a shortage of resources and of humanitarian actors on the ground."
According to the UN, the number of people internally displaced in several parts of CAR tripled in 2006. An estimated 280,000 are displaced, including 20,000 people who have sought refuge in Cameroon, 50,000 in Chad, and an estimated 212,000 displaced within CAR. Overall, one million people - one quarter of the total population - are believed to be affected by the widespread insecurity in the north of the country.
In February, local residents told IRIN the UFDR rebellion had also fuelled ethnic tensions, leading to fighting between the Goula and Youlou. The violence has also disrupted education, halted crop production and led to numerous incidents of rape.
Monday, April 02, 2007
Zuster Noella overleden
Yesterday, April 1 at around 13:00, Soeur Noëlla passed away. She was still mobile and able to speak earlier that morning but went into a coma around 10:00 and never woke up.
I brought her to the morgue in the AMBB Landcruiser only to be left waiting in front of the gate because we first had to pay before they would start working. Some things never change. We can only hope that somebody will take over leadership at the school - 4000 students - with the same determination as Soeur Noella had ...
Bonsoir,
Par ce message, je viens vous annoncer une bien triste nouvelle. La Soeur Noëlla, notre voisine, est décédée vers 14h00. Tout a été très vite. Elle est tombée ce matin, nous l'avions couchée dans son lit et a dûe tomber dans le coma ou quelque chose comme cela car elle ne s'est pas réveillée après.
Les Soeurs Spiritaines sont très abattues par ce décès si brusque. Nous aussi d'ailleurs. Pour l'instant, nous n'en savons pas plus sur la suite des évènements.
A bientôt, fraternellement,
Tanneguy
I brought her to the morgue in the AMBB Landcruiser only to be left waiting in front of the gate because we first had to pay before they would start working. Some things never change. We can only hope that somebody will take over leadership at the school - 4000 students - with the same determination as Soeur Noella had ...
Bonsoir,
Par ce message, je viens vous annoncer une bien triste nouvelle. La Soeur Noëlla, notre voisine, est décédée vers 14h00. Tout a été très vite. Elle est tombée ce matin, nous l'avions couchée dans son lit et a dûe tomber dans le coma ou quelque chose comme cela car elle ne s'est pas réveillée après.
Les Soeurs Spiritaines sont très abattues par ce décès si brusque. Nous aussi d'ailleurs. Pour l'instant, nous n'en savons pas plus sur la suite des évènements.
A bientôt, fraternellement,
Tanneguy
