Friday, April 13, 2007
Vrijdag de dertiende!!
Vandaag drie maanden geleden ben ik in Bangui aangekomen. Ik dacht ik schrijf even een verhaaltje over de afgelopen drie maanden maar dat is nog niet zo eenvoudig.
Ten eerste is er veel te veel om te vertellen en ten tweede hebben veel van jullie al een hoop zwetsverhalen moeten verduren. Ik begin zomaar even wat te vertellen.
Vandaag een vlucht gemaakt naar Mboki om een oude zieke pater op te halen. Om hem niet teveel te vermoeien blijven we vannacht in Bangassou en gaan we morgen via Mobaye door naar Bangui. Zojuist nog met de pastoor van Bangassou wezen motorcrossen.
Vorige week is er een container met hulpgoederen aangekomen vanuit Spanje en daarin zaten ook 3 stuks 125cc crossmoteren. Mucho gracias!!
We kwamen langs de rivier en ben daar ook maar gelijk ingedoken, het water was hartstikke warm, kwartiertje liggen stoeien met de locals. Ook even langs geweest bij een ziekenhuisje en een weeshuis. Compleet gefinancieerd daar de katholieken, vindt ik altijd fijn om te zien dat de kerk hier nog zoveel goed doet. Af en toe heb ik daar wel eens aan getwijfeld, als je de Aarstbisschop met z'n dikke reet op en neer moet vliegen in het weekend naar z'n moeder. Hoort er allemaal bij.
Een aantal weken terug was er geen avgas te krijgen op het internationale veld van Bangui. 3 weken heb ik iets minder vluchten gemaakt, met de reserves die we her en der hadden opgeslagen. Nu de brandstof weer volop te krijgen is ben ik druk bezig om grotere reserves aan te leggen. Ik heb daarvoor al wat extra 2e hands olievaten gekocht. Reserves aanleggen in de afgelegen dorpen is lastiger.
Als het goed is hebben jullie een attachment ontvangen over het pittoresgue Birao. Ik ben daar geweest samen met een chef van de Internationale tak van het Rode Kruis. (Voor de ex CAR gangers, ik had 240L met een konvooi meegestuurd voor de retour vlucht, totaal 880 mijl, in Bambari staat allang niets meer.)
Helemaal in het noorden van het land gelegen is het tering heet en ontzettend droog. We hebben 2 keer ontbeten met het Franse Veemdelingen Legioen. Veel sterke praat en slappe koffie. We logeerden in een huis van MSF, of eigenlijk op de achterplaats. In het verslag stond dat de medische teams gevlucht waren voor het geweld, dat klopt ook, maar pas daarna. Hoewel ik doorgaans weinig vertrouwen heb in het Franse leger betwijfel ik ten zeerste dat zij medeverantwoordelijk zijn voor het in brand steken van de huizen. De Mirages hebben voornamelijk het vliegveld beschoten en in de stad heb ik niets gezien wat lijkt op een inslag.
Met heel weinig middelen is MSF weer bezig om hulp te verlenen en het Rode Kruis is op zoek naar een locatie om zich daar te vestigen. Binnenkort gaat er iemand van hier weer richting Nederland ( Piet Meeuws ) en ik zal hem vragen om een schijfje met foto's mee te nemen zodat mijn broertje die op een site kan zetten.
Ja ja ik weet het, dat heb ik al eerder beloofd, heb nou eenmaal een hekel aan al dat gepruts met PC's.
Spannende vliegverhalen. Ja zeker!!
Laag over de rivier raggen zodat mensen uit hun kano springen als ze me zien aan komen.
's Nachts de baan op sluipen van Bangui om de start van de Air France Airbus 340 te gaan bekijken, op 5 meter van de baan! Staat op film!
Maison St. Charles buzzen om te laten weten dat ik op tijd ben voor het eten.
Air Traffic Control in Brazzaville is werkelijk een bende. Wat ze daar klaar spelen is vaak een lachertje en soms ontzettend irritant. ( voor de piloten, Een C208 vertrekt uit Bangui 6 minuten voor mij, koers 037, 5000ft. Ik vertrek op een koers 090, 5000ft. Komt Brazza na een kwartier in de vlucht met een traffic warning!! ) ATC hoort ervoor te zorgen dat we niet verdwalen of tegen elkaar ketsen maar hier is het radio contact gewoon een irritant tijdsverdrijf tijdens de vlucht.
Verder wil ik me nog even verontschuldigen voor het niet altijd ( snel )antwoorden van e-mail, internet is hier geen dagelijkse luxe.
Groeten aan iedereen, ik hoor dat het morgen 25 graden in NL wordt!!
Bas
Ten eerste is er veel te veel om te vertellen en ten tweede hebben veel van jullie al een hoop zwetsverhalen moeten verduren. Ik begin zomaar even wat te vertellen.
Vandaag een vlucht gemaakt naar Mboki om een oude zieke pater op te halen. Om hem niet teveel te vermoeien blijven we vannacht in Bangassou en gaan we morgen via Mobaye door naar Bangui. Zojuist nog met de pastoor van Bangassou wezen motorcrossen.
Vorige week is er een container met hulpgoederen aangekomen vanuit Spanje en daarin zaten ook 3 stuks 125cc crossmoteren. Mucho gracias!!
We kwamen langs de rivier en ben daar ook maar gelijk ingedoken, het water was hartstikke warm, kwartiertje liggen stoeien met de locals. Ook even langs geweest bij een ziekenhuisje en een weeshuis. Compleet gefinancieerd daar de katholieken, vindt ik altijd fijn om te zien dat de kerk hier nog zoveel goed doet. Af en toe heb ik daar wel eens aan getwijfeld, als je de Aarstbisschop met z'n dikke reet op en neer moet vliegen in het weekend naar z'n moeder. Hoort er allemaal bij.
Een aantal weken terug was er geen avgas te krijgen op het internationale veld van Bangui. 3 weken heb ik iets minder vluchten gemaakt, met de reserves die we her en der hadden opgeslagen. Nu de brandstof weer volop te krijgen is ben ik druk bezig om grotere reserves aan te leggen. Ik heb daarvoor al wat extra 2e hands olievaten gekocht. Reserves aanleggen in de afgelegen dorpen is lastiger.
Als het goed is hebben jullie een attachment ontvangen over het pittoresgue Birao. Ik ben daar geweest samen met een chef van de Internationale tak van het Rode Kruis. (Voor de ex CAR gangers, ik had 240L met een konvooi meegestuurd voor de retour vlucht, totaal 880 mijl, in Bambari staat allang niets meer.)
Helemaal in het noorden van het land gelegen is het tering heet en ontzettend droog. We hebben 2 keer ontbeten met het Franse Veemdelingen Legioen. Veel sterke praat en slappe koffie. We logeerden in een huis van MSF, of eigenlijk op de achterplaats. In het verslag stond dat de medische teams gevlucht waren voor het geweld, dat klopt ook, maar pas daarna. Hoewel ik doorgaans weinig vertrouwen heb in het Franse leger betwijfel ik ten zeerste dat zij medeverantwoordelijk zijn voor het in brand steken van de huizen. De Mirages hebben voornamelijk het vliegveld beschoten en in de stad heb ik niets gezien wat lijkt op een inslag.
Met heel weinig middelen is MSF weer bezig om hulp te verlenen en het Rode Kruis is op zoek naar een locatie om zich daar te vestigen. Binnenkort gaat er iemand van hier weer richting Nederland ( Piet Meeuws ) en ik zal hem vragen om een schijfje met foto's mee te nemen zodat mijn broertje die op een site kan zetten.
Ja ja ik weet het, dat heb ik al eerder beloofd, heb nou eenmaal een hekel aan al dat gepruts met PC's.
Spannende vliegverhalen. Ja zeker!!
Laag over de rivier raggen zodat mensen uit hun kano springen als ze me zien aan komen.
's Nachts de baan op sluipen van Bangui om de start van de Air France Airbus 340 te gaan bekijken, op 5 meter van de baan! Staat op film!
Maison St. Charles buzzen om te laten weten dat ik op tijd ben voor het eten.
Air Traffic Control in Brazzaville is werkelijk een bende. Wat ze daar klaar spelen is vaak een lachertje en soms ontzettend irritant. ( voor de piloten, Een C208 vertrekt uit Bangui 6 minuten voor mij, koers 037, 5000ft. Ik vertrek op een koers 090, 5000ft. Komt Brazza na een kwartier in de vlucht met een traffic warning!! ) ATC hoort ervoor te zorgen dat we niet verdwalen of tegen elkaar ketsen maar hier is het radio contact gewoon een irritant tijdsverdrijf tijdens de vlucht.
Verder wil ik me nog even verontschuldigen voor het niet altijd ( snel )antwoorden van e-mail, internet is hier geen dagelijkse luxe.
Groeten aan iedereen, ik hoor dat het morgen 25 graden in NL wordt!!
Bas
