Wednesday, June 06, 2007
Onderhoudsperikelen en een tripje Birao
Hoi,
Het onderhoud van het vliegtuig is in handen van het lokale bedrijf Minair. De eigenaar Dialo respecteerd zijn werknemers absoluut niet. Salarissen van de "monteurs" starten bij 100 euro/mnd tot misschien 220 voor Nicola, de enige gecertificeerde monteur. De salarissen worden te laat betaald en zijn meestal incompleet, wat de mensen erg ongemotiveerd maakt.
Minair heeft financiële problemen, ze hebben schulden bij de bank. Onze facturen betaal ik contant want als ik een cheque uitschrijf wordt die door de bank meteen apart genomen.
Regelmatig belt de eigenaar me of hij een paar honderd euro contant voorschot kan krijgen op het volgende onderhoud.
Nicola werkt dagelijks wat bij op het veld om wat extra te verdienen. Hij woont in een huis zonder deur, water of elektriciteit en de keuken is een kampvuurtje onder het afdak. Hij is 59 jaar oud en mag dus officieel volgend jaar met pensioen. Pensioenen worden echter de eerste 2, 3 jaar niet uitbetaald. Al zijn wondjes en tandproblemen behandelt hij met avgas. Tussen de middag eet hij nooit. De andere monteurs zullen het niet nalaten om, als ze wat geld hebben, tijdens werktijd bier te drinken.
Bij de laatste problemen met de fuelflow werd daaraan gewerkt door Parfait terwijl Nicola aan zijn brommertje sleutelde. Opmerkingen van mij dat je bougies met een momentsleutel terugzet werden "niet gewaardeerd".
Sinds 1 juni is er weer eens geen avgas te krijgen in het land, de combinatie Total-Sogal is een ramp! Voor de AMBB is dat vervelend maar voor een commercieel bedrijf als Minair is dat natuurlijk helemaal funest. Ik denk niet dat ze veel in stock hebben, want daar hebben ze meestal geen geld voor. Zelf heb ik sinds de laatste droogte 1300 liter aan huis verzameld.
Kunnen we door Nederlandse begeleiding het niveau van vliegtuigonderhoud optillen? Dat wordt hier door meerdere organisaties geprobeerd. Dat is natuurlijk het doel van al het ontwikkelingswerk: geef ze geen vis maar leer ze vissen. Het is echter onmogelijk om één onderdeel eruit te lichten en dat te verbeteren als verder alles bij het oude blijft. Je kunt het onderhoud niet verbeteren als er geen geld is, je kunt de bedrijfscultuur niet veranderen. De meeste mensen met wie ik hierover spreek zijn het daar helaas mee eens.
DCC is een katholieke club waar nu zo'n 30 Fransen voor werken, leeftijd 25 tot 30 jaar, bouwvakkers, onderwijzeressen. Allemaal zijn ze het erover eens, dat niets van hun werk overblijft na vertrek. We kunnen alleen maar hopen dat er iets zal blijven hangen.
Het enige wat dit land kan ontwikkelen is een opbloei van de economie, handel, business. Echter het enige wat hier te exporteren valt is diamant, goud en tropisch hout. Daar profiteert door de corruptie alleen de regering van. De politiek hier bestaat niet. Democratie werkt niet en is een lachertje.
Donderdag aanstaande heb ik weer een vlucht naar Birao voor het Rode Kruis. Daar zit wel een risico aan, want als ik daar met stukken kom te staan ben ik een heel eind van huis. De nuttige lading op de heenreis bedraagt niet meer dan 135 kg, de rest is brandstof voor de 880 mijl. Ik heb er zin in! De wereldpolitiek bespreken met de Russische jongens van het Franse Vreemdelingen Legioen. Boeiend.
Je breekt hier je nek over de Franse militairen! In het zwembad, iedere bar, ieder restaurant. Gelukkig bewaken zij ook de strip in Birao met zwaar geschut. MSF Birao heeft daar 3 Nederlanders zitten. Zij waren daar ook toen Birao werd beschoten in maart.
Ik denk dat we weer bij MSF blijven slapen.
Groeten!
Bas.
P.s. Na Python, antiloop, termieten en olifant, heb ik nu laatst ook per ongeluk gorilla gegeten.
Het onderhoud van het vliegtuig is in handen van het lokale bedrijf Minair. De eigenaar Dialo respecteerd zijn werknemers absoluut niet. Salarissen van de "monteurs" starten bij 100 euro/mnd tot misschien 220 voor Nicola, de enige gecertificeerde monteur. De salarissen worden te laat betaald en zijn meestal incompleet, wat de mensen erg ongemotiveerd maakt.
Minair heeft financiële problemen, ze hebben schulden bij de bank. Onze facturen betaal ik contant want als ik een cheque uitschrijf wordt die door de bank meteen apart genomen.
Regelmatig belt de eigenaar me of hij een paar honderd euro contant voorschot kan krijgen op het volgende onderhoud.
Nicola werkt dagelijks wat bij op het veld om wat extra te verdienen. Hij woont in een huis zonder deur, water of elektriciteit en de keuken is een kampvuurtje onder het afdak. Hij is 59 jaar oud en mag dus officieel volgend jaar met pensioen. Pensioenen worden echter de eerste 2, 3 jaar niet uitbetaald. Al zijn wondjes en tandproblemen behandelt hij met avgas. Tussen de middag eet hij nooit. De andere monteurs zullen het niet nalaten om, als ze wat geld hebben, tijdens werktijd bier te drinken.
Bij de laatste problemen met de fuelflow werd daaraan gewerkt door Parfait terwijl Nicola aan zijn brommertje sleutelde. Opmerkingen van mij dat je bougies met een momentsleutel terugzet werden "niet gewaardeerd".
Sinds 1 juni is er weer eens geen avgas te krijgen in het land, de combinatie Total-Sogal is een ramp! Voor de AMBB is dat vervelend maar voor een commercieel bedrijf als Minair is dat natuurlijk helemaal funest. Ik denk niet dat ze veel in stock hebben, want daar hebben ze meestal geen geld voor. Zelf heb ik sinds de laatste droogte 1300 liter aan huis verzameld.
Kunnen we door Nederlandse begeleiding het niveau van vliegtuigonderhoud optillen? Dat wordt hier door meerdere organisaties geprobeerd. Dat is natuurlijk het doel van al het ontwikkelingswerk: geef ze geen vis maar leer ze vissen. Het is echter onmogelijk om één onderdeel eruit te lichten en dat te verbeteren als verder alles bij het oude blijft. Je kunt het onderhoud niet verbeteren als er geen geld is, je kunt de bedrijfscultuur niet veranderen. De meeste mensen met wie ik hierover spreek zijn het daar helaas mee eens.
DCC is een katholieke club waar nu zo'n 30 Fransen voor werken, leeftijd 25 tot 30 jaar, bouwvakkers, onderwijzeressen. Allemaal zijn ze het erover eens, dat niets van hun werk overblijft na vertrek. We kunnen alleen maar hopen dat er iets zal blijven hangen.
Het enige wat dit land kan ontwikkelen is een opbloei van de economie, handel, business. Echter het enige wat hier te exporteren valt is diamant, goud en tropisch hout. Daar profiteert door de corruptie alleen de regering van. De politiek hier bestaat niet. Democratie werkt niet en is een lachertje.
Donderdag aanstaande heb ik weer een vlucht naar Birao voor het Rode Kruis. Daar zit wel een risico aan, want als ik daar met stukken kom te staan ben ik een heel eind van huis. De nuttige lading op de heenreis bedraagt niet meer dan 135 kg, de rest is brandstof voor de 880 mijl. Ik heb er zin in! De wereldpolitiek bespreken met de Russische jongens van het Franse Vreemdelingen Legioen. Boeiend.
Je breekt hier je nek over de Franse militairen! In het zwembad, iedere bar, ieder restaurant. Gelukkig bewaken zij ook de strip in Birao met zwaar geschut. MSF Birao heeft daar 3 Nederlanders zitten. Zij waren daar ook toen Birao werd beschoten in maart.
Ik denk dat we weer bij MSF blijven slapen.
Groeten!
Bas.
P.s. Na Python, antiloop, termieten en olifant, heb ik nu laatst ook per ongeluk gorilla gegeten.
