Piloten zonder Grenzen in de Centraal Afrikaanse Republiek

Ligt nog niet helemaal op één lijn met onze Europese waarden en normen, maar voorziet wel in een behoefte.

Plaats delict: maison St Charles.
Scene: lichtelijk uit de hand gelopen feestje bij de buren.

Die MSF mensen in Birao hebben het redelijk voor elkaar maar het is echt een onstabiel gebied en erg geisoleerd. Er is echt helemaal niets in Birao. Wel een clubje echte doorzetters. Bij het Rode Kruis ben ik een paar half zachte tegengekomen, die zouden het daar niet trekken.
Vooral de chef van MSF in Birao is echt een geweldige vrouw. Ze heeft jarenlang alle continenten doorgereden in terreinwagens.
Eergisteren hebben ze nog iemand van MSF doodgeschoten in het westen van het land: Elsa, 27 jaar, eerste missie.

Oh, er breekt hier een gevecht uit in het internetcafé ..... 4 kerels worstelen met een stevige vrouw ... veel gekrijs in sango ... de deur gaat op slot, niemand de deur uit!
Gendarmes stormen binnen met geweren ..... wordt nu weer heel stil ... de meute vertrekt naar het bureau.

Zoals ik dus al zei is deze week Elsa van MSF doodgeschoten in haar auto. Ik ben daar vandaag op bezoek geweest omdat ze nu ineens weer gebruik willen maken van ons levensgevaarlijke éénmotorige toestel. Waarschijnlijk heb ik morgen al een vlucht naar Paoua. Ik blijf daar niet langer dan 10 minuten. Het veld wordt bewaakt door de presidentiële garde. Dezelfde lui die vorige week 400 huizen in brand hebben gestoken. MSF zal met meerdere wagens ter plaatse zijn. Als ik die niet zie, dan land ik niet.

Voor degenen die die mededeling toen gemist hebben: ASF is in februari al uit de RCA vertrokken. Heel af en toe zijn ze een dagje hier om bij Minair op de plaats hun onderhoud uit te voeren aan hun Caravan. De Cessna 182 is verkocht.
Bij het zoeken naar alternatief onderhoud moet ik heel voorzichtig te werk gaan. Ik baal ontzettend van die situatie, want ze weten verdraaid goed dat we geen kant op kunnen. Ik zal eens gaan informeren bij Francis, de chef van de aeroclub.

p.s. van Tanneguy: "Il y a de nombreuses coupures de courant en ce moment. Il n'y a plus d'essence. Et dans des quartiers, plus d'eau."

Achtergrond incident Artsen zonder Grenzen :

Logistiek medewerker Elsa Serfass omgekomen in de Centraal Afrikaanse Republiek14/06/2007 16:01 —
Intens verdrietig heeft Artsen zonder Grenzen kennis genomen van de dood van een medewerker in de Centraal-Afrikaanse Republiek. Elsa Serfass (27) kwam maandag 11 juni 2007 door geweervuur om het leven tijdens een verkennende missie in het noordwesten van het land. Elsa overleed om 12.30 uur lokale tijd.
De Française was werkzaam als logistiek medewerker voor de Franse sectie van Artsen zonder Grenzen. Het was haar eerste missie. Elsa was met een chauffeur en een verpleegkundige onderweg in de regio Ngaoundaï, om de behoefte aan gezondheidszorg daar te onderzoeken. Het was bekend dat in het gebied rebellen van de Armée populaire pour la restauration de la démocratie (Volksleger voor het herstel van de democratie, APRD) actief waren. De commandanten van deze militie waren zoals gebruikelijk vooraf op de hoogte gesteld van de route die ons team zou afleggen.
Elsa en haar collega’s reden in een auto die duidelijk gemarkeerd was met het logo van Artsen zonder Grenzen. Het team was net door verscheidene dorpen gekomen, waarvan er twee waren platgebrand. Ten zuiden van het dorp Bong werd de auto getroffen door twee kogels. Eén daarvan verwondde Elsa dodelijk. De twee andere inzittenden raakten niet gewond. De chauffeur stopte onmiddellijk. Hij en de verpleegkundige sprongen uit de auto en riepen: ‘Niet schieten, wij zijn artsen van Artsen zonder Grenzen’. Ongeveer twintig gewapende mannen kwamen uit de struiken langs de weg tevoorschijn. Ze verklaarden dat ze lid waren van de APRD. De teamleden van Artsen zonder Grenzen zeiden dat één van de inzittenden gewond was. Nadat de rebellen dit zelf ook geconstateerd hadden, zeiden ze dat het incident een vergissing was, en lieten ze ons team gaan.
Ondanks dat de verpleegkundige onmiddellijk eerste hulp verleende, kon ze Elsa niet helpen. Ze overleed twintig minuten later. Haar tragische dood is een enorme schok en wij rouwen om dit verlies. Onze gedachten zijn bij haar familie en vrienden.
Artsen zonder Grenzen veroordeelt deze moord en stelt vast dat de APRD haar verantwoordelijkheid voor dit tragische incident erkent.
In deze regio van de CAR vindt de hulpverlening plaats in een klimaat van onveiligheid, gevoed door zowel de rebellen als de regeringstroepen. Er is sprake van geweld en represailles tegen burgers, van ontvoeringen, en van bedreigingen van en intimidaties tegen hulpverleners.
Alle mobiele activiteiten van Artsen zonder Grenzen in het noordwesten zijn opgeschort en de internationale medewerkers in de stad Paoua zijn naar de hoofdstad Bangui teruggetrokken. De toekomst van onze activiteiten in het gebied hangt af van het verloop van de gesprekken met alle betrokken partijen en van de mogelijkheden die we zien om ons werk te doen.

Het land van Daktari

De strip viel mee, maar is niets anders dan een rechtgetrokken stukje van Route Nationale 5. Links zie je de heilige rots 'Moenjoe'.

Helemaal in het noorden aan de grens met Sudan

van Bambari naar Bangassou

't is die met die baard (achterin)

Zuid van Kembe, je ziet op het laatst de beroemde chutes de Kembe in de Kotto.

Deze keer mocht ik eens passagier spelen terwijl Helmut vloog.

Je ziet het niet zo goed, maar elke mierenhoop is wel vijf meter hoog. Het is hier echt het New York voor de thermieten.

DEN HAAG 22 mei, wereldnieuws:

Hoofdaanklager Luis Moreno Ocampo van het Internationaal Strafhof (ICC) opent een formeel onderzoek naar mogelijke oorlogsmisdaden in de Centraal-Afrikaanse Republiek (RCA). Dit heeft de Argentijn dinsdag bekendgemaakt. Het gaat vooral om massale verkrachtingen van burgers in 2002 en 2003 ..

21 mei 2007, Bangui - In de Centraal-Afrikaanse Republiek (CAR) mogen zo'n vierhonderd kindsoldaten naar huis. Dit is afgelopen vrijdag door Unicef bekendgemaakt. Generaal Damene Zakaria, die aan het hoofd staat van de rebellenbeweging UFDR, heeft ingestemd met de vrijlating van ongeveer vierhonderd kinderen. De centrale regering van de CAR heeft vorige maand met Zakaria vrede gesloten. Unicef heeft een lijst ontvangen met de namen van de eerste 220 kindsoldaten die naar huis mogen. Naar schatting zijn 1.500 kinderen in de Centraal-Afrikaanse Republiek actief als soldaat.
De voormalige Franse kolonie heeft sinds de onafhankelijkheid in 1960 al vele staatsgrepen beleefd. Unicef speelt een actieve rol in de onderhandelingen voor de vrijlating van de kindsoldaten en werkt daarbij samen met de centrale regering.
In de CAR is één Nationaal park: Manovo. Het is op de Unesco Werelderfgoedlijst gezet omdat rovers 80% van alle dieren al haddenafgeschoten.

RN 2 (route nationale deux) zo'n beetje het mooiste stukje weg van het land, want de president komt binnenkort op bezoek.

De guitaar is handgemaakt door de speler zelf.

Hoi,

Het onderhoud van het vliegtuig is in handen van het lokale bedrijf Minair. De eigenaar Dialo respecteerd zijn werknemers absoluut niet. Salarissen van de "monteurs" starten bij 100 euro/mnd tot misschien 220 voor Nicola, de enige gecertificeerde monteur. De salarissen worden te laat betaald en zijn meestal incompleet, wat de mensen erg ongemotiveerd maakt.
Minair heeft financiële problemen, ze hebben schulden bij de bank. Onze facturen betaal ik contant want als ik een cheque uitschrijf wordt die door de bank meteen apart genomen.
Regelmatig belt de eigenaar me of hij een paar honderd euro contant voorschot kan krijgen op het volgende onderhoud.
Nicola werkt dagelijks wat bij op het veld om wat extra te verdienen. Hij woont in een huis zonder deur, water of elektriciteit en de keuken is een kampvuurtje onder het afdak. Hij is 59 jaar oud en mag dus officieel volgend jaar met pensioen. Pensioenen worden echter de eerste 2, 3 jaar niet uitbetaald. Al zijn wondjes en tandproblemen behandelt hij met avgas. Tussen de middag eet hij nooit. De andere monteurs zullen het niet nalaten om, als ze wat geld hebben, tijdens werktijd bier te drinken.
Bij de laatste problemen met de fuelflow werd daaraan gewerkt door Parfait terwijl Nicola aan zijn brommertje sleutelde. Opmerkingen van mij dat je bougies met een momentsleutel terugzet werden "niet gewaardeerd".

Sinds 1 juni is er weer eens geen avgas te krijgen in het land, de combinatie Total-Sogal is een ramp! Voor de AMBB is dat vervelend maar voor een commercieel bedrijf als Minair is dat natuurlijk helemaal funest. Ik denk niet dat ze veel in stock hebben, want daar hebben ze meestal geen geld voor. Zelf heb ik sinds de laatste droogte 1300 liter aan huis verzameld.

Kunnen we door Nederlandse begeleiding het niveau van vliegtuigonderhoud optillen? Dat wordt hier door meerdere organisaties geprobeerd. Dat is natuurlijk het doel van al het ontwikkelingswerk: geef ze geen vis maar leer ze vissen. Het is echter onmogelijk om één onderdeel eruit te lichten en dat te verbeteren als verder alles bij het oude blijft. Je kunt het onderhoud niet verbeteren als er geen geld is, je kunt de bedrijfscultuur niet veranderen. De meeste mensen met wie ik hierover spreek zijn het daar helaas mee eens.
DCC is een katholieke club waar nu zo'n 30 Fransen voor werken, leeftijd 25 tot 30 jaar, bouwvakkers, onderwijzeressen. Allemaal zijn ze het erover eens, dat niets van hun werk overblijft na vertrek. We kunnen alleen maar hopen dat er iets zal blijven hangen.
Het enige wat dit land kan ontwikkelen is een opbloei van de economie, handel, business. Echter het enige wat hier te exporteren valt is diamant, goud en tropisch hout. Daar profiteert door de corruptie alleen de regering van. De politiek hier bestaat niet. Democratie werkt niet en is een lachertje.

Donderdag aanstaande heb ik weer een vlucht naar Birao voor het Rode Kruis. Daar zit wel een risico aan, want als ik daar met stukken kom te staan ben ik een heel eind van huis. De nuttige lading op de heenreis bedraagt niet meer dan 135 kg, de rest is brandstof voor de 880 mijl. Ik heb er zin in! De wereldpolitiek bespreken met de Russische jongens van het Franse Vreemdelingen Legioen. Boeiend.
Je breekt hier je nek over de Franse militairen! In het zwembad, iedere bar, ieder restaurant. Gelukkig bewaken zij ook de strip in Birao met zwaar geschut. MSF Birao heeft daar 3 Nederlanders zitten. Zij waren daar ook toen Birao werd beschoten in maart.
Ik denk dat we weer bij MSF blijven slapen.

Groeten!

Bas.

P.s. Na Python, antiloop, termieten en olifant, heb ik nu laatst ook per ongeluk gorilla gegeten.

Een samenvatting van de afgelopen tijd.

Bonjour,
-----------
Pour Bas, il a l'air d'être heureux ici. Et nous sommes heureux avec lui. Il essaye de faire que l'AMBB marche bien. Espérons que sa santé tienne bien. Il est un peu fragile.
La Sr Noella m'inquiète car elle est tombé devant nous aujourd'hui. Heureusement, elle va bien. Elle en fait trop.
-----------------
A Bangui, çà va. La pluie arrive maintenant et c'est agréable. Les arbres sont en fleurs et c'est beau.
Pour la Sr Noëlla (de directrice van de school nextdoor, die plots overleed), c'est un groupe de personnes qui assure la direction de l'école en attendant une directrice. Cela semble marcher.
Sinon, les confrères et moi-même continuont notre travail avec les joies et les difficultés que tu connais.
Aujourd'hui, Helmut est avec nous. Cela fait plaisir de le revoir car il ne vient plus. Bas fait bien son travail et est très agréable.
Pour l'avenir, il y a du changement en vue pour moi mais pour l'instant, je reste en RCA. On attend encore pour un départ définitif.
-------------------------------------
Les problèmes d'internet font qu'il faut toujours courir quand on y va. L'Internet installé à St Charles marche 5 jours par mois et encore.
Ici, çà va. La semaine dernière, le Pere Piet de Groot a été hospitalisé : diarrhée, déhydratation, paludisme, etc ... Le docteur est pessimiste pour l'avenir mais il est bien maintenant.
Sinon, tout le monde va bien.
En ce qui concerne le pays, c'est moins bon. L'Ouest, le Nord sont très instable avec des attaques de coupeurs de route. Seuls Bangui, la Lobaye, l'est sont tranquilles. On verra l'avenir !
A bientôt,
Salut,
Tanneguy