Friday, November 30, 2007
Een toevallige ontmoeting ....
Laatst had ik het genoegen om met een vijf-en-twintig vliegtuigen naar Texel af te reizen in het kader van een personeelsuitje. De passagiers moesten een actieve rol vervullen: zij zouden sturen. Een zogenaamde proefles noemen we dat en over het algemeen vinden mensen het erg leuk om te merken dat vliegen helemaal niet zo moeilijk is.
In dit geval echter zat ik naast iemand, die de besturing liever aan mij overliet. Hij was eens bijna neergestort en hij wilde dat niet nog eens meemaken. Een zeer begrijpelijk sentiment. Bij navraag bleek dat het ging om een landing met een DC-10. Ze waren twaalf keer doorgestart voordat ze eindelijk stonden. Het was op Bangui geweest. Ik kende dat veld waarschijnlijk niet, want het lag ergens midden in afgelegen Afrika.
Niet klein was zijn verbazing toen ik hem meldde dat ik intiem bekend ben met dat veld. Het is de uitvalsbasis van de missievliegdienst in de Centraal Afrikaanse Republiek.
Hij was met de auto naar Mobaye gegaan, waar zijn oom – pere Piet – actief was en is. Dat ik die oom ook goed kende was opnieuw bijzonder voor ons allebei. Wat een toeval!
Hij bleek een drukkerij te runnen en niet klein was mijn verbazing toen ik weken later door hem werd gebeld met de vraag of ik er wel eens aan had gedacht om mijn verhaal op te schrijven en uit te geven? Dat was natuurlijk heel prettig om te horen. Ik heb inderdaad plannen om het verhaal uit te geven en – sterker nog – ik heb al een contract getekend met een uitgever. Dus had ik zijn vriendelijk aangeboden hulp niet nodig.
Mocht er iemand zijn die alvast een exemplaar wil reserveren: mail aan hans@swellengrebel.info en het komt vanzelf goed.
In dit geval echter zat ik naast iemand, die de besturing liever aan mij overliet. Hij was eens bijna neergestort en hij wilde dat niet nog eens meemaken. Een zeer begrijpelijk sentiment. Bij navraag bleek dat het ging om een landing met een DC-10. Ze waren twaalf keer doorgestart voordat ze eindelijk stonden. Het was op Bangui geweest. Ik kende dat veld waarschijnlijk niet, want het lag ergens midden in afgelegen Afrika.
Niet klein was zijn verbazing toen ik hem meldde dat ik intiem bekend ben met dat veld. Het is de uitvalsbasis van de missievliegdienst in de Centraal Afrikaanse Republiek.
Hij was met de auto naar Mobaye gegaan, waar zijn oom – pere Piet – actief was en is. Dat ik die oom ook goed kende was opnieuw bijzonder voor ons allebei. Wat een toeval!
Hij bleek een drukkerij te runnen en niet klein was mijn verbazing toen ik weken later door hem werd gebeld met de vraag of ik er wel eens aan had gedacht om mijn verhaal op te schrijven en uit te geven? Dat was natuurlijk heel prettig om te horen. Ik heb inderdaad plannen om het verhaal uit te geven en – sterker nog – ik heb al een contract getekend met een uitgever. Dus had ik zijn vriendelijk aangeboden hulp niet nodig.
Mocht er iemand zijn die alvast een exemplaar wil reserveren: mail aan hans@swellengrebel.info en het komt vanzelf goed.
Sunday, November 11, 2007
Tanken met de auto kent soms ook zo zijn voetangels en klemmen
A le monsieur le Directeur de Total,
Les 4 dernières fois où je suis allé à cette station service j’ai rencontré 2 sortes des problèmes.
- Le compteur de la pompe n’est pas remis sur zéro avant commencer l’avitaillement.
- Je demande pour 50.000 du gazole, il commence et quand tu ne regardes pas il remet vite le compteur sur zéro en disant que c’était déjà pour 50.000, alors que c’est pour moins.
Dans le 2 cas, tu n’as aucune preuve et la discussion commence. Parfois j’ai perdu, parfois j’ai gagné. J’ai déjà averti le chef de station que la prochaine fois je vais en parler avec le DG en ville.
Le samedi 3 novembre, je me mets entre ma voiture et la pompe. J’ai été stupéfier de voir la pompiste qui commence l’avitaillement, encore une fois, sans mette le compteur sur zéro ! Ne voulant pas recommencer une discussion, j’ai écris sur une feuille mon adresse, numéro téléphone, immatriculation etc.
J’ai dit que je partais sans payer, et si le DG me téléphonais je réglerai mon conte au centre-ville.
Bien sûr que ce n’était pas la plus facile méthode, mais j’ai voulu créer un peu de vagues pour essayer de changer les choses.
Mes salutations très respectueuses,
Bas Hellings
Les 4 dernières fois où je suis allé à cette station service j’ai rencontré 2 sortes des problèmes.
- Le compteur de la pompe n’est pas remis sur zéro avant commencer l’avitaillement.
- Je demande pour 50.000 du gazole, il commence et quand tu ne regardes pas il remet vite le compteur sur zéro en disant que c’était déjà pour 50.000, alors que c’est pour moins.
Dans le 2 cas, tu n’as aucune preuve et la discussion commence. Parfois j’ai perdu, parfois j’ai gagné. J’ai déjà averti le chef de station que la prochaine fois je vais en parler avec le DG en ville.
Le samedi 3 novembre, je me mets entre ma voiture et la pompe. J’ai été stupéfier de voir la pompiste qui commence l’avitaillement, encore une fois, sans mette le compteur sur zéro ! Ne voulant pas recommencer une discussion, j’ai écris sur une feuille mon adresse, numéro téléphone, immatriculation etc.
J’ai dit que je partais sans payer, et si le DG me téléphonais je réglerai mon conte au centre-ville.
Bien sûr que ce n’était pas la plus facile méthode, mais j’ai voulu créer un peu de vagues pour essayer de changer les choses.
Mes salutations très respectueuses,
Bas Hellings
Wednesday, November 07, 2007
Frustratie
Het duurt 10 minuten om in te loggen op hyves. In 1 uur kan ik de site bekijken van 4 mensen. Foto's kijken loopt meestal vast. Ik heb dus hele nachten achter de PC gezeten, tijdens het wachten heb ik lange vehalen geschreven naar andere mensen.
Ik baal ontzettend van dat gekloot nu met het onderhoud. Als Minair geen andere monteur aanneemt, dan wil ik hier niet meer blijven. Alle andere ideeen zijn heel leuk maar onwerkbaar voor een AMBB in deze staat. Ik kan nu 2 weken gaan zitten wachten op de komst van Willem. Ik ga veel liever vliegen zonder salaris dan hier aan de grond te ziten met salaris.
Ik baal ontzettend van dat gekloot nu met het onderhoud. Als Minair geen andere monteur aanneemt, dan wil ik hier niet meer blijven. Alle andere ideeen zijn heel leuk maar onwerkbaar voor een AMBB in deze staat. Ik kan nu 2 weken gaan zitten wachten op de komst van Willem. Ik ga veel liever vliegen zonder salaris dan hier aan de grond te ziten met salaris.
Thursday, November 01, 2007
En toen ging het mis ...
Ik was vanochtend op het ministerie van luchtvaart voor een uitstel van de ‘APK’ keuring van ons vliegtuig van 2 weken, zodat we misschien aan de A(irworthiness) D(irective, een speciale aanwijzing van de fabriek om een bepaalde component te inspecteren. Meestal naar aanleiding van verschillende ongelukken met overeenkomstige – technische – oorzaken) kunnen voldoen op het moment dat Willem (vliegtuigmonteur) naar Bangui komt.
De directeur van het ministerie was echter niet te vermurwen. Hij vertelde dat ze al 4 maanden met Minair (het onderhoudsbedrijf) bezig waren, omdat ze maar niet voldoen aan de gestelde eisen.
De directeur wil niet meer verantwoordelijk zijn voor een bedrijf als Minair. Hij haalde daarbij een ongeluk met een Antonov in Kinshasa aan, waar de directeur in het gevang is gezet en de minister ontslagen vanwege nalatige navolging van regelgeving.
De 100 uurs beurt kan niet worden afgetekend, omdat niet aan de AD is voldaan. Mochten we met hulp van buitenaf aan de AD kunnen voldoen, dan nog kan niemand het werk aftekenen.
Dat ziet er dus slecht uit, we kijken even naar de opties:
1- Naar een ander land voor onderhoud. Die mogelijkheid heb ik met het ministerie besproken. We kiezen een onderhoudsbedrijf, vragen het ministerie in Bangui vooraf om goedkeuring voor dat onderhoudsbedrijf, we vliegen daarheen met ontheffing en na terugkomst in Bangui controleren de technici van het ministerie het werk.
2- Franse- of Amerikaanse registratie aanvragen.
3- De directeur komt terug op zijn besluit of zwakt het af.
4- Minair neemt 1 of 2 echte monteurs aan en gaat voldoen aan de regelgeving.
Als we kiezen voor optie 1 dan houdt dat in dat, als we al een geschikt bedrijf kunnen vinden, we ieder 50 uur die trip moeten maken. Dus niet alleen voor de 100- en 200 uurs beurten. Mocht ik in Bangui met een vuile bougie komen te staan, dan mag niemand die wisselen. Alleen al om de extra kosten is dit een onhaalbare situatie.
Optie 2, hebben we al eens besproken in augustus. Blijft de vraag wie het onderhoud dan gaat doen? Wie vervangt de vuile bougie? Een vlieger/monteur is hier goud waard, vindt zo iemand die in Bangui wil zitten voor een salaris met 3 cijfers en we hebben een oplossing.
Het blijft wel Centraal Afrika dus wie weet wat er van de grote woorden uiteindelijk hard wordt gemaakt. Minair krijgt misschien nogmaals uitstel van executie, de directeur gaat een paar weekjes naar Monaco op vakantie.
Optie 4 dan. Wat mij betreft de enige oplossing. Minair heeft nog 2 Beechcraft Barons en een Cessna 414 benevens wat singles, die ze ook in de lucht willen houden. Je kunt geen 206 opereren in een land waar geen monteur is.
Ik wil vandaag nog met de chef van Minair gaan praten, maar zij hebben natuurlijk nog niets op papier ontvangen van het ministerie. Ik heb nog geen contact kunnen krijgen met de AMBB. Telefoons zijn niet te bereiken. Komt nog bij dat de AMBB geen voorzitter meer heeft en geen secretaris, geen vergaderingen heeft gehad sinds de dood van Ben van Breen en de bisschop er nog niet zeker van is of hij het toestel wel financieel wil blijven ondersteunen.
Klinkt allemaal erg negatief en eerlijk gezegd weet ik even niet hoe dit op te lossen, maar ik laat het er niet bij zitten. Ik zit nu naar de gedoofde lampjes te staren op het kastje van de internetprovider, als ze weer gaan branden kan ik deze mail versturen.
Tot snel,
Bas
De directeur van het ministerie was echter niet te vermurwen. Hij vertelde dat ze al 4 maanden met Minair (het onderhoudsbedrijf) bezig waren, omdat ze maar niet voldoen aan de gestelde eisen.
De directeur wil niet meer verantwoordelijk zijn voor een bedrijf als Minair. Hij haalde daarbij een ongeluk met een Antonov in Kinshasa aan, waar de directeur in het gevang is gezet en de minister ontslagen vanwege nalatige navolging van regelgeving.
De 100 uurs beurt kan niet worden afgetekend, omdat niet aan de AD is voldaan. Mochten we met hulp van buitenaf aan de AD kunnen voldoen, dan nog kan niemand het werk aftekenen.
Dat ziet er dus slecht uit, we kijken even naar de opties:
1- Naar een ander land voor onderhoud. Die mogelijkheid heb ik met het ministerie besproken. We kiezen een onderhoudsbedrijf, vragen het ministerie in Bangui vooraf om goedkeuring voor dat onderhoudsbedrijf, we vliegen daarheen met ontheffing en na terugkomst in Bangui controleren de technici van het ministerie het werk.
2- Franse- of Amerikaanse registratie aanvragen.
3- De directeur komt terug op zijn besluit of zwakt het af.
4- Minair neemt 1 of 2 echte monteurs aan en gaat voldoen aan de regelgeving.
Als we kiezen voor optie 1 dan houdt dat in dat, als we al een geschikt bedrijf kunnen vinden, we ieder 50 uur die trip moeten maken. Dus niet alleen voor de 100- en 200 uurs beurten. Mocht ik in Bangui met een vuile bougie komen te staan, dan mag niemand die wisselen. Alleen al om de extra kosten is dit een onhaalbare situatie.
Optie 2, hebben we al eens besproken in augustus. Blijft de vraag wie het onderhoud dan gaat doen? Wie vervangt de vuile bougie? Een vlieger/monteur is hier goud waard, vindt zo iemand die in Bangui wil zitten voor een salaris met 3 cijfers en we hebben een oplossing.
Het blijft wel Centraal Afrika dus wie weet wat er van de grote woorden uiteindelijk hard wordt gemaakt. Minair krijgt misschien nogmaals uitstel van executie, de directeur gaat een paar weekjes naar Monaco op vakantie.
Optie 4 dan. Wat mij betreft de enige oplossing. Minair heeft nog 2 Beechcraft Barons en een Cessna 414 benevens wat singles, die ze ook in de lucht willen houden. Je kunt geen 206 opereren in een land waar geen monteur is.
Ik wil vandaag nog met de chef van Minair gaan praten, maar zij hebben natuurlijk nog niets op papier ontvangen van het ministerie. Ik heb nog geen contact kunnen krijgen met de AMBB. Telefoons zijn niet te bereiken. Komt nog bij dat de AMBB geen voorzitter meer heeft en geen secretaris, geen vergaderingen heeft gehad sinds de dood van Ben van Breen en de bisschop er nog niet zeker van is of hij het toestel wel financieel wil blijven ondersteunen.
Klinkt allemaal erg negatief en eerlijk gezegd weet ik even niet hoe dit op te lossen, maar ik laat het er niet bij zitten. Ik zit nu naar de gedoofde lampjes te staren op het kastje van de internetprovider, als ze weer gaan branden kan ik deze mail versturen.
Tot snel,
Bas
